گویش هرمزگانی گویشی از زبان فارسی است که در استان هرمزگان به آن تکلم می‌کنند. هرمزگانی یکی از گویش‌های زبان فارسی است که ویژگی‌های فارسی کهن را حفظ کرده‌است.گویش مردم بندرعباس و استان هرمزگان آمیزه‌ای از گویش با ریشه‌ی پهلوی و زبان‌های دیگر است. زبان‌هایی که با ورود اقوام و مهاجرین از کشور های مختلف و حتی از نواحی دیگر کشورمان گویش هرمزگانی را تحت‌تاثیر خود قرار دادند. از مردم عرب گرفته تا آفریقایی‌ها و پرتقالی‌ها و هلندی‌ها و انگلیسی‌ها و چناچه تاریخ می گوید از دیگر نواحی کشور چون لرستان و استان فارس هم مهاجرینی در استان هرمزگان ساکن شده اند که هر قومی ویژگی‌های زبان خود را وارد گویش هرمزگانی کرده است.
به خاطر روابط بازرگانی شماری از واژه‌های اروپایی نظیر: پَچ: وصله پینه، تکه (انگلیسی میانه) – تُماته: گوجه فرنگی، انگلیسی (اسپانیایی، مکزیکی) – جوتی: کفش (هندی اردو) – جیک: تاب (دادن) جنبش (انگلیسی) در این گویش دیده می‌شود.
