” دیو ” در فرهنگ آریایی

ظاهرا تمام اقوام آریایی، هزاران سال پیش در یک نقطه واحد زندگی می‌کردند. این نقطه واحد و مشترک کمابیش پیرامون خوارزم و سغد و بخارا و فرارود بوده است. منابع تاریخی و باستان‌شناسی به ما می‌گوید که در میان خیل عظیم خدایان و مظاهر طبیعت که در میان اقوام آریایی پرستش می‌شده است، یک نام عام نیز وجود داشت: " دَئِوَه " = " دیو "

این دیوها که یا به یک دسته خاص از خدایان و یا به مجموع تمام خدایان اطلاق می‌شده، تقریبا در معنی امروزی واژه "خدایان" به کار می‌رفته است.

رفته رفته کوچ‌ آریاییان آغاز شد و بنابر مشهور، یک دسته از آریاییان به شبه‌‌قاره هند، یک دسته (احتمالا هسته اصلی این قوم) به فلات ایران و دسته سوم نیز بعدها از طریق جنوب روسیه و شمال دریای خزر به اروپای شرقی کوچ کردند.

آن دسته از آریایی‌هایی که به ایران کوچ کردند، در حدود سه‌هزار سال پیش، با پیدایی زرتشت و گسترش دین او، دین و باور خود را از دیگر اقوام آریایی متمایز کردند. زرتشت در سرودهای گات‌ها (که تا امروز نیز باقی مانده) طی یک رفورم دینی همه دیوهای (=خدایان) مورد پرستش را دروغ و باطل خوانده و مردم را به پرستیدن یک خدای واحد با نام "اهورامزدا" دعوت کرد.

درست از این زمان در ایران با پیشرفت واژه اهورامزدا، واژه دیو نیز به خود بار منفی گرفته و در ردیف شیاطین و موجودات پستِ دشمنِ اهورامزدا و مزداپرستان قرار گرفت. به مرور در دین زرتشتی هر رویداد بد نیز به یک دیو منتسب شد: دیو خشکسالی، دیو مرگ، دیو اندیشه بد، دیو غرور و…

اما در میان دیگر اقوام آریایی نام دیو همچنان با بار مثبت، زنده ماند و به حیات خود ادامه داد. به‌گونه‌ای که در "ریگ‌ودا" مقدس‌ترین و کهن‌ترین کتب هندوها،‌ دیوها مورد ستایش قرار گرفته و اسوراها (اهوراها) در شمار خدایانی منفی و پست، مورد لعن و نفرین قرار گرفتند. همزمان یونانی‌ها نیز که ظاهرا آریایی‌تبار بودند، واژه دیو را با تغییری محسوس، "زئوس"، نامیدند.

این دو نوع نگرش متفاوت به دیو، تا امروز نیز تداوم دارد. چنان‌که ما ایرانی‌ها، دیوها را موجوداتی شرور می‌دانیم. اما در هندوستان همچنان دیوها خدایانی مقدس و درخورد ستایش قلمداد می‌شوند. در شاخه اروپایی آریایی‌ها نیز تا امروز واژه دیو به معنای خدا به کار می‌رود. من‌باب‌مثال "دَئوس" در فرهنگ لاتین، "دی‌اُ" در فرهنگ فرانسه و "دِئیتی" در فرهنگ انگلیسی و "دیا" در فرهنگ ایرلندی دگرگون شده واژه دیو هستند که به معنای خدا مورد استفاده قرار می‌گیرند.

نویسنده: بهمن انصاری

دیو ها در یک معبد بودایی در کامبوج که جنبه مقدس دارند.

دیوها در یک معبد بودایی در کامبوج که جنبه مقدس دارند.


  1. محمد:

    Ok

Copyright © 2012 ~ 2024  |  Design By: Book Cafe

دانلود همه کتاب‌ها
   هزاران کتاب در گوشی شما ⇐

نوروز آریایی، پیروز باد 

6 فروردین
🌟 «زادروز زرتشت»، فرخنده باد 🌟

🍀 سیزده بدر، سبز باد 🍀

3 اردیبهشت
🔥 «گلستان‌جشن» فرخنده باد
🔥
(جشن اردیبهشت‌گان)

6 خرداد
🌾 «جشن خردادگان»، خجسته باد
🌾

6 تیرماه
🌸 «جشن نیلوفر»، شاد باد 🌸
بزرگداشت کشاورزی و باغ‌بانی در ایران باستان

13 تیرماه
🏹 «جشن تیرگان»، فرخنده باد
🏹
روز بزرگداشت باران، ایزد باران (تیر) و گرامی‌داشت آرش کمانگیر

7 مرداد
🍃
«جشن اَمُردادگان»، شاد باد
🌿

4 شهریور
🔥 «آذر جشن»، خجسته باد 🔥
شهریورگان، روز پدر در ایران باستان

16 مهرماه
🍁 «جشن مهرگان»، فرخنده باد
🍁
گرامی‌داشت ایزد مهر، و روز پیروزی فریدون و کاوه آهنگر بر ضحاک ماردوش

✹ فرخنده باد 7 آبان ✹
👑 روز کوروش بزرگ 👑

10 آبان‌ماه
💧 «جشن آبان‌گان»، فرخنده باد
💧
گرامی‌داشت ایزدبانو آناهیتا، نگهبان و نگهدار آب‌ها

🍉 شب چله، فرخنده باد 🍉

9 آذرماه
🔥 جشن آذرگان، فروزان باد
🔥
بزرگداشت ایزد آذر، نگهبان و نگهدار آتش‌ها

1 دی‌ماه
🌞 «جشن خُرّم‌روز»، خجسته باد 🌞
گرامی‌داشت اهورامزدا

2 بهمن
🐏 جشن بهمن‌گان، فرخنده باد 🐏

10 بهمن
🔥 جشن سده، فروزان باد 🔥

5 اسفند
♡ جشن اسفندگان، شاد باد ♡
سپندارمذگان، روز بزرگداشت عشق و گرامی‌داشت بانوان

🔥 جشن چهارشنبه‌سوری، فروزان باد 🔥

نوروز ایرانی، پیروز باد

19 فروردین
🌼 جشن فروردین‌گان، گرامی باد 🌼
یادبود فَروَهَر و روانِ درگذشتگان