"میکل سروتوس" پزشک اسپانیایی بود که به فرمان کلیسا زنده زنده در آتش سوزانده شد. گناه "سروتوس" علاوه بر انتشار کتابی درباره گردش خون و علل بروز بیماری ها، نوشتن مکتوبی بود درباره پایه و تعریف گناه. وی در این مکتوب اشاره کرده بود که تعریف و برداشت کلیسای کاتولیک از گناه را در انجیل ندیده است.
این نوشته خشم رهبران کلیسای کاتولیک را برانگیخت و او را متهم به کفر و الحاد کردند و در وین به زندان افکندند که از زندان فرار کرد.
او در سر راه فرار خود به اسپانیا؛ وارد ژنو شد که در آنجا به چنگ پروتستانها افتاد و آنان وی را «یونیتارین» خواندند و اتهامات سابق را هم بر آن اضافه کردند و به اعدام محکوم ساختند.
سرانجام در ۲۷ اکتبر سال ۱۵۵۳ سروتوس پزشک اسپانیایی در ژنو در یک محکمه مذهبی به گناه کفر و الحاد به اعدام محکوم شد و او را آتش زدند. وی هنگام مرگ ۴۲ ساله بود.
بعدها صدای اعدام سروتوس در اروپا پیچید و سرانجام به تحمل عقاید و ابراز نظر منجر شد.
