در سال ۱۸۸۱ میلادی مقبره‌ای در جنوب قاهره کشف شد که بسیار شگفت‌انگیز بود. تابوتها در سطحی همواره قرار داشتند و برخلاف رسم معمول مصریان، تابوتها عاری از هر‌گونه نشان و تزئینی بودند.
هنگامی که "ماسپرو " مسئول تیم اکتشاف، تابوتها را گشود بهت‌زده شد. درون تابوت بدن مردی قرار داشت پوشیده شده در چرم گوسفند و یا بز که در آیین مصری‌ها اقلامی ناپاک به شمار می‌رفتند- و همچنین صورت مردی که به گمان در آخرین لحظات مرگ، دچار دردی شکنجه‌وار شده و فریادهای حاصل از درد خود را ابدی کرده است.
او که به عنوان یک فرعون باید به شکلی تمجید‌گونه به خاک سپرده می‌شد، اکنون حتی بدون یک کتیبه مدفون گشته بود که نشان از این دارد که او به لعنت ابدی گرفتار آمده. مضاف بر این که دست‌ها و پاهایش برخلاف رسوم، بصورتی محکم به موازات بدن قرار گرفته است.
این با این فریاد مرموز مرد کیست؟
"دنیل فوگت" یکی پزشکانی که در سال ۱۸۸۶ میلادی بر روی محتویات درون معده این مومیایی تحقیقاتی انجام داد، اعلام کرد که شواهد حاکی از آن است که او را با سم کشته‌اند. او در گزارش خود چنین می نویسد: «درد و رنجی جان‌کاه و مهیب همچنان بعد از گذر هزاران سال قابل مشاهده است.»
تحقیقات جدیدانشمندان بر این موضوع صحه می‌گذارد که مومیایی متعلق به پسر بزرگ "رامسس سوم" یعنی شاهزاده ”پنتور” هست که با همراهی مادرش ”تیا” قصد داشتند تا فرعون را کشته و خود بر تخت سلطنت بنشینند.
باستان‌شناسان در میان پاپیروس‌های باستانی دریافتند که ” تیا ” هنگامی که "رامسس"، “پنتور” را برای جانشینی برنگزید، نقشه قتل فرعون را می‌کشد.
اسناد تاریخی به ما نشان می دهد که کودتا به سرعت تشخیص داده شده و کودتاچیان دستگیر و محاکمه می‌شوند و در نهایت به مرگ محکوم می شوند اما “پنتور” از مرگ بخشوده می شود چون مقام شاهانه او ، به او اجازه می‌دهد تا خودکشی کند، و در نهایت “پنتور” با خوردن زهر خودکشی می‌کند.
