"موزاییک نیل" یافت شده در "پالسترینا" متعلق به قرن دوم پیش از میلاداست.
در این موزاییک‌ها نقاشی‌هایی از رود نیل مشاهده می‌شود. گویا این نقاشی به سفارش یک فرد ایتالیایی متمول به انجام رسیده است. برخی از پژوهش‌گران‌تاریخ و باستان‌شناسان بر این باور هستند که این موزاییک کاری است از "دمتریوس" هنرمند ساکن شهر اسکندریه که در روم کار می‌کرده است.
اما این فقط یک نقاشی محلی ساده نیست. در این نقاشی تصاویری مشاهده می‌شود از سیاه‌پوستان آفریقایی که مشغول شکار برخی موجودات شبیه دایناسورها هستند. این موجودات در زبان یونانی KROKODILOPARDALIS، به معنی تمساح‌پلنگ نامیده می‌شدند. این موزاییک تبدیل به سندی گشته است تا برخی، نظریه انقراض ناگهانی دایناسورها را نادیده گرفته و منقرض شدن این موجودات عظیم‌الجثه را به صورت تدریجی قلمداد کنند و بر پایه آن اعتقاد بر آن داشته باشند که اجتمالا هنوز دایناسورهای محدودی در زمان انسان‌های نخستین وجود داشته‌اند.
با تمام این تفاصیل، اکثر قریب به اتفاقیافته‌های باستان‌شناسی، حاکی از انقراض دایناسورها در ۱۲۰ میلیون سال پیش است. اما این موزاییک را چگونه می‌توان توجیه کرد؟ آیا نقاش آن تنها از تخیل خود بهره گرفته و شانسی این تصاویر را نقش کرده است؟ یا شاید انسان‌های گذشته نیز فسیل‌هایی از دایناسورها را یافته و برپایه اسکلت آن‌ها و ادغام با قوه تخیل، این نقاشی‌ها شکل گرفته است؟ پاسخ روشنی وجود ندارد.
برای دیدن عکس زیر در اندازه واقعی، روی آن کلیک کنید.
