کریستف کلمب در اولین سفر خود به آمریکا به سال ۱۴۹۲ متوجه شد اهالی آنجا دود حاصل از سوختن برگهای یک گیاه عجیب را به داخل ریه های خود می کشیدند و از این عمل احساس سرخوشی و رضایت داشتند.
این مردم تصور می‌کردند برگ‌هایی که دود می کنند برای مداوای بعضی ار بیماریهای سودمند است.
آنان این برگها را در آیین های قبیله‌ای هم دود می‌کردند که باعث معطر شدن هوا می‌گردید. بومیان آمریکا برای دود کردن آن گیاه از نوعی چپق بنام "توباکو " استفاده می کردند. لذا مردم اروپا این گیاه را توباکو نامیدند که بعدها در زبان فارسی نیز به نام تنباکو شهرت یافت.
کریستف کلمپ هنگام باز‌گشت به اسپانیا، مقداری از برگها و دانه های گیاه توتون را به عنوان یک گیاه جادویی و عجیب به آن کشور آورد و این آغاز ورود توتون از امریکای مرکزی به اروپا بود. پس از آن که یک پزشک اسپانیایی در سال ۱۵۰۰ تخم این گیاه را برای کشت به اسپانیا آورد و تا سالها کشت و توسعه و استفاده از آن جنبه تحقیق داشت. بدین‌ترتیب به‌زودی استعمال دخانیات رو به گسترش نهاد و در تمام دنیا این عمل به صورت یک تفریح و گاه عملی تسکین‌دهنده مورد توجه قرار گرفت.
در سال ۱۵۶۰ آن نیکوت سفیر فرانسه در پرتغال کتابی درباره خاصیت تخریری توتون انتشار داد و کلمه نیکوتین بعداً از اسم همین دیپلمات گرفته شد.
