"زیگورات چغازنبیل " (چُغازَنبیل) نیایشگاهی باستانی است یادگار از دولت کهن "عیلام". عیلام یکی از قدیمیترین دولتهای ایرانی است. قدمت ساخت این زیگورات حدودا به ۱۲۵۰ پیشاز میلاد برمیگردد. چغازنبیل بخش بهجامانده از شهر "دوراونتش" است و در نزدیکی شهر باستانی "شوش" در استان خوزستان قرار دارد. بر اساس نظر باستانشناسان، ارتفاع این معبد ۵۲ متر بوده که اکنون تنها ۲۶ متر آن باقی مانده است.
چغازنبیل نام باستانی این بنا است. این نام، واژهای محلی و مرکب از دو واژه «چُغا» (در زبان لُری به معنی «تپه») و زنبیل (به معنی «سبد») میباشد که اشارهای است به مکان معبد که تپه بوده و آن را به زنبیل واژگون تشبیه میکردند. این مکان نزد باستانشناسان به «دور-اونتَش» معروف است که به زبان امروزی، «دژِ اونتش»» میباشد.
"اونتاشگال" پادشاه عیلام باستان است و یکی از بزرگترین و قدرتمندترین شاهان این دولت میباشد و ساخت این شهر مذهبی از فرمان اوست. اما ساخت نیایشگاه چغازنبیل توسط "اونتاش ناپیریش" (حدود ۱۲۵۰ پ.م.)، پادشاه بزرگ عیلام باستان، و برای ستایش ایزد "اینشوشیناک" -الهه نگهبان شوش- ساخته شدهاست.
نکته جالب توجه آنکه، ویران شدن این معبد در سدههای اخیر انجام نگرفته. بلکه سه هزار سالپیش و در حمله سپاه "آشور بانیپال" -شاه قدرتمند دولت آشور– تخریب گردیده است.
تصویر بازسازی شده زیگورات چغازنبیل
وضعیت کنونی زیگورات